แหล่งที่มาและลักษณะสำคัญของน้ำเสียอุตสาหกรรม

โรงบำบัดน้ำ/น้ำเสีย

ผลพลอยได้จากโรงบำบัดน้ำเสียคือการผลิตของเสียที่มีสารมลพิษมากมาย แม้แต่น้ำรีไซเคิลที่มีคลอรีนก็อาจมีผลพลอยได้จากการฆ่าเชื้อ เช่น ไตรฮาโลมีเทนและกรดฮาโลอะซิติก ของแข็งตกค้างจากโรงบำบัดน้ำเสียที่เรียกว่าของแข็งชีวภาพ มีปุ๋ยทั่วไป แต่อาจมีโลหะหนักและสารประกอบอินทรีย์สังเคราะห์ที่พบในผลิตภัณฑ์ในครัวเรือนด้วย

การผลิตสารเคมี

อุตสาหกรรมเคมีเผชิญกับความท้าทายด้านกฎระเบียบด้านสิ่งแวดล้อมที่สำคัญในการบำบัดน้ำเสียที่ปล่อยออกมา สารมลพิษที่ปล่อยออกมาจากโรงกลั่นปิโตรเลียมและโรงงานปิโตรเคมี ได้แก่ สารมลพิษทั่วไป เช่น น้ำมันและไขมัน และสารแขวนลอย ตลอดจนแอมโมเนีย โครเมียม ฟีนอล และซัลไฟด์

โรงไฟฟ้า
โรงไฟฟ้าเชื้อเพลิงฟอสซิล โดยเฉพาะโรงไฟฟ้าถ่านหิน เป็นแหล่งน้ำเสียทางอุตสาหกรรมที่สำคัญ พืชเหล่านี้จำนวนมากปล่อยน้ำเสียที่มีโลหะในปริมาณสูง เช่น ตะกั่ว ปรอท แคดเมียม และโครเมียม รวมถึงสารประกอบอาร์เซนิก ซีลีเนียม และไนโตรเจน (ไนเตรตและไนไตรต์) พืชที่มีการควบคุมมลพิษทางอากาศ เช่น เครื่องฟอกแบบเปียก มักจะถ่ายเทสารมลพิษที่ดักจับได้ไปยังแหล่งน้ำเสีย

การผลิตเหล็ก/เหล็ก
น้ำที่ใช้ในการผลิตเหล็กใช้สำหรับทำความเย็นและการแยกผลิตภัณฑ์พลอยได้ มีการปนเปื้อนด้วยผลิตภัณฑ์ เช่น แอมโมเนียและไซยาไนด์ในระหว่างกระบวนการแปลงครั้งแรก กระแสของเสีย ได้แก่ เบนซิน แนฟทาลีน แอนทราซีน ฟีนอล และครีซอล การขึ้นรูปเหล็กและเหล็กกล้าเป็นแผ่น ลวด หรือแท่งต้องใช้น้ำเป็นสารหล่อลื่นและสารหล่อเย็นพื้นฐาน เช่นเดียวกับน้ำมันไฮดรอลิก เนย และของแข็งที่เป็นเม็ด น้ำสำหรับเหล็กชุบสังกะสีต้องใช้กรดไฮโดรคลอริกและซัลฟิวริก น้ำเสียรวมถึงน้ำล้างด้วยกรดและกรดของเสีย น้ำเสียของอุตสาหกรรมเหล็กส่วนใหญ่ปนเปื้อนด้วยน้ำมันไฮดรอลิกหรือที่เรียกว่าน้ำมันที่ละลายน้ำได้

โรงงานแปรรูปโลหะ
ของเสียจากการตกแต่งโลหะมักจะเป็นโคลน (ตะกอน) ที่มีโลหะละลายในของเหลว การดำเนินการชุบโลหะ การตกแต่งโลหะ และการผลิตแผงวงจรพิมพ์ (PCB) ทำให้เกิดตะกอนที่มีโลหะไฮดรอกไซด์ในปริมาณมาก เช่น เฟอร์ริกไฮดรอกไซด์ แมกนีเซียมไฮดรอกไซด์ นิกเกิลไฮดรอกไซด์ ซิงค์ไฮดรอกไซด์ คอปเปอร์ไฮดรอกไซด์ และอะลูมิเนียมไฮดรอกไซด์ น้ำเสียจากการตกแต่งโลหะต้องได้รับการบำบัดเพื่อให้เป็นไปตามกฎระเบียบที่เกี่ยวข้องทั้งหมด เนื่องจากผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมและมนุษย์/สัตว์ของของเสียนี้

ซักรีดอุตสาหกรรม
อุตสาหกรรมบริการสิ่งทอเชิงพาณิชย์เกี่ยวข้องกับเสื้อผ้าจำนวนมากในแต่ละปี และเครื่องแบบ ผ้าเช็ดตัว เสื่อปูพื้น ฯลฯ เหล่านี้ผลิตน้ำเสียที่เต็มไปด้วยน้ำมัน ใยสังเคราะห์ ทราย กรวด โลหะหนัก และสารประกอบอินทรีย์ระเหยง่ายที่ต้องบำบัด ก่อนที่จะปลดประจำการ

อุตสาหกรรมเหมืองแร่
หางแร่ของเหมืองเป็นส่วนผสมของน้ำและหินบดละเอียดที่เหลือจากการกำจัดแร่เข้มข้น เช่น ทองหรือเงิน ในระหว่างการทำเหมือง การกำจัดหางแร่จากเหมืองอย่างมีประสิทธิผลถือเป็นความท้าทายสำคัญสำหรับบริษัทเหมืองแร่ หางแร่ถือเป็นความรับผิดชอบต่อสิ่งแวดล้อม เช่นเดียวกับความท้าทายด้านต้นทุนที่สำคัญและโอกาสในการลดต้นทุนการขนส่งและการกำจัด การบำบัดที่เหมาะสมสามารถขจัดความจำเป็นในบ่อเลี้ยงกากแร่ได้

การแยกน้ำมันและก๊าซ
น้ำเสียจากการขุดเจาะก๊าซจากชั้นหินถือเป็นของเสียอันตรายและมีความเค็มสูง นอกจากนี้ น้ำที่ผสมกับสารเคมีอุตสาหกรรมในบ่อฉีดเพื่ออำนวยความสะดวกในการขุดเจาะนั้นมีโซเดียม แมกนีเซียม เหล็ก แบเรียม สตรอนเทียม แมงกานีส เมทานอล คลอรีน ซัลเฟต และสารอื่นๆ ที่มีความเข้มข้นสูง ในระหว่างการขุดเจาะ วัสดุกัมมันตภาพรังสีที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติจะกลับคืนสู่พื้นผิวพร้อมกับน้ำ น้ำแฟรกกิ้งยังสามารถประกอบด้วยไฮโดรคาร์บอน รวมถึงสารพิษ เช่น เบนซิน โทลูอีน เอทิลเบนซีน และไซลีน ที่สามารถปล่อยออกมาได้ในระหว่างการเจาะ

การแปรรูปอาหาร
ความเข้มข้นของยาฆ่าแมลง ยาฆ่าแมลง ของเสียจากสัตว์ และปุ๋ยในอาหารและน้ำเสียทางการเกษตร ล้วนจำเป็นต้องได้รับการจัดการ ในกระบวนการแปรรูปอาหารจากวัตถุดิบ ตัวน้ำจะเต็มไปด้วยอนุภาคปริมาณมากและสารอินทรีย์ที่ละลายน้ำได้หรือสารเคมีที่ไหลบ่า ขยะอินทรีย์จากการฆ่าและแปรรูปสัตว์ ของเหลวในร่างกาย ลำไส้ และเลือด ล้วนเป็นแหล่งปนเปื้อนในน้ำที่ต้องได้รับการบำบัด