ความสำคัญของ PH ในการบำบัดน้ำเสีย

การบำบัดน้ำเสียมักเกี่ยวข้องกับการกำจัดโลหะหนักและ/หรือสารประกอบอินทรีย์ออกจากน้ำทิ้ง การควบคุม pH ผ่านการเติมสารเคมีที่เป็นกรด/ด่างเป็นส่วนสำคัญของระบบบำบัดน้ำเสีย เนื่องจากช่วยให้สามารถแยกของเสียที่ละลายออกจากน้ำได้ในระหว่างกระบวนการบำบัด

น้ำประกอบด้วยไฮโดรเจนไอออนที่มีประจุบวกและไอออนไฮดรอกไซด์ที่มีประจุลบ ในน้ำที่เป็นกรด (pH<7) จะมีไฮโดรเจนไอออนบวกที่มีความเข้มข้นสูง ในขณะที่ในน้ำที่เป็นกลาง ความเข้มข้นของไฮโดรเจนและไฮดรอกไซด์ไอออนจะมีความสมดุล น้ำอัลคาไลน์ (pH>7) มีไอออนไฮดรอกไซด์เชิงลบมากเกินไป

Pระเบียบ H ในการบำบัดน้ำเสีย
ด้วยการปรับ pH ทางเคมี เราสามารถกำจัดโลหะหนักและโลหะที่เป็นพิษอื่นๆ ออกจากน้ำได้ ในน้ำที่ไหลบ่าหรือน้ำเสียส่วนใหญ่ โลหะและสารมลพิษอื่นๆ จะละลายและไม่มีการตกตะกอน ถ้าเราเพิ่ม pH หรือปริมาณของไฮดรอกไซด์ไอออนลบ ไอออนของโลหะที่มีประจุบวกจะสร้างพันธะกับไฮดรอกไซด์ไอออนที่มีประจุลบ สิ่งนี้จะสร้างอนุภาคโลหะที่มีความหนาแน่นและไม่ละลายน้ำซึ่งสามารถตกตะกอนออกจากน้ำเสียในเวลาที่กำหนดหรือกรองออกโดยใช้เครื่องกรองแบบกด

การบำบัดน้ำ pH สูงและ pH ต่ำ
ในสภาวะ pH ที่เป็นกรด ไอออนไฮโดรเจนและโลหะที่เป็นบวกมากเกินไปจะไม่มีพันธะใดๆ ลอยอยู่ในน้ำ และจะไม่ตกตะกอน ที่ pH เป็นกลาง ไฮโดรเจนไอออนจะรวมตัวกับไฮดรอกไซด์ไอออนเพื่อสร้างน้ำ ในขณะที่ไอออนของโลหะยังคงไม่เปลี่ยนแปลง ที่ pH ที่เป็นด่าง ไอออนของไฮดรอกไซด์ส่วนเกินจะรวมตัวกับไอออนของโลหะเพื่อสร้างไฮดรอกไซด์ของโลหะ ซึ่งสามารถกำจัดออกได้โดยการกรองหรือการตกตะกอน

ทำไมต้องควบคุม pH ในน้ำเสีย?
นอกเหนือจากการบำบัดข้างต้นแล้ว ค่า pH ของน้ำยังสามารถใช้เพื่อฆ่าเชื้อแบคทีเรียในน้ำเสียได้อีกด้วย อินทรียวัตถุและแบคทีเรียส่วนใหญ่ที่เราคุ้นเคยและสัมผัสทุกวันเหมาะที่สุดกับสภาพแวดล้อมที่เป็นกลางหรือเป็นด่างเล็กน้อย ที่ pH ที่เป็นกรด ไฮโดรเจนไอออนส่วนเกินจะเริ่มสร้างพันธะกับเซลล์และสลายเซลล์ ทำให้การเติบโตช้าลงหรือฆ่าเซลล์ทั้งหมด หลังจากรอบการบำบัดน้ำเสีย ค่า pH จะต้องกลับคืนสู่ความเป็นกลางโดยใช้สารเคมีเพิ่มเติม มิฉะนั้นจะยังคงทำลายเซลล์ที่มีชีวิตที่สัมผัสอยู่